Yusufa (as), Züleyha olmak aşk işiydi evet.. Züleyha Yusuf'ta (as) Rabbini bulmuştu. Önce Nefs penceresinden bakmaya çalışsa da, sonra büyülendiği o güzelliği gönül penceresinden seyretti doyasıya.

Züleyhalara laf söylettirmem aşka hürmetimden,lakin bizler de Züleyha'nın temsil ettiklerine nefs penceresinden bakıyoruz galiba.Beyler bir Züleyha arzusu, Hanımlar bir Yusuf arzusu içinde... Ama önce Yusuf ile Zuleyha olma derdinde değil kimse...

Beyler iffeti öğrenecekleri durakta dururken, kah Zuleyhaların ilgisinden, kah kendi içlerindeki nefsani sevgiden iffetin yanına uğramıyorlar. Peki ya hanımlara bu rahatlığı Züleyha veriyor mu? Yusuf'un (as) arkadan yırtılmış gömleği, hanımlara bu durumu aşk adına meşrulaştırıyor mu..? Üstelik öylesine bir aşk taşımıyorken..! Dillere türkü olmuş dolanıyor Züleyha, yazık ki anlaşılamadan..

Sevgisine karşılık alamamış bir erkek sesleniyor sevdiğine : Sen Züleyha olamadın diyor. Hanımlar serbest ve rahat.. "Ben Züleyhayım" diyor, "Seven böyle olur"... Züleyha bilse kendisi bahane edilerek arkadan yırtılmış gömlekleri, ahu vah etmez miydi..?

Rabbani Karaktere Aşk,

Neden aşka böyle bir bakış açısı ile bakılıyor. Hz. Hatice'nin teklifi mi veriyor hanımlara cesareti? Oysa o peygamber efendimizin (s.a.v.) gelişinin müjdelendiği,özelliklerinin sayıldığı bir zamanda, "Eğer böyle biri gelecekse onunla ben evlenmeliyim" demişti. Görmemişti onu henüz.. Hissettiği Rabbani bir karaktere aşık olmuştu. Ne yaptı ise edep ile yapmıştı.

Kulun kula hissettiği, aşk denilen o güçlü muhabbetin, meylin, günümüzdeki çıkmazları fazla cesaret ve rahatlık.Ben aşkı utangaç severim "Her seven biaz edepsizdir" sözüne katılmam. Allah rızasını gözeten,utanan, bakamayan, yanakları kızaran aşıklara hasrettir aşk, Pısırıklık değil kastettiğim sadece "ar"..

Ayşe Tunçayak Gündüz