Canım yanıyor, içimde bir sızı nedenini bilmiyorum..

Adı sensizlik belki,

Ya da ulaşamamak ,ağlayamamak derinden,

Kıyamdayken başka yerde, secdedeyken başka yerde olmak..

Yönelememek sana içten bir aşkla.

Canım yanıyor ya Rabbel Alemin!

Bir sızı var anlayamadığım,

Canım yanıyor Ya Erhamerrahimin!

Adını koyamadığım,

Bugün gitmek istedim buralardan,

Sana yakın olmak için, uzakları yakın yapabilmek için,

Çıktım viran şehrimden; daha fazla gidemedim nedense,

Bir yağmur başladı sessizce, ER-RAHİM diye fısıldadı paramparça olan yüreğime,

İrkildim Ya Rabbel Alemin, rahmetine kavuştur beni,

Sonra yürüdüm içimde bir ses anlayamadığım,

Bir güvercin gördüm sırılsıklam; EL-CELİL dedi içimdeki sese,

Ne büyük, ne yücesin; yüceliğinle derman ol derdime,

Islandım, yorgunum, bir de acı var içimde nereye baksam seni gördüm ALLAH'ım!

Bir çocuk tebessümünde, bir yaprağın vedasında mevsime,

MALİKÜ’L-MÜLK tecellisini gördüm kara bulutların içinden doğan güneşte,

Sen her şeyin tek sahibi ALLAH'ım,

İçimde bir uçurumken hayat, üstelik çıkmazdayken dar sokaklarım,

EL-MÜHEYMİN sesi kulağımda,

Sen aciz kullarını unutmayan hep gözeten ALLAH'ım, yardım et bu kuluna,

Savruluyorum nereye gitsem bilmiyorum, bir dağa bakıyorum bir mahlukata,

Hepsi rükuda, hepsi kıyamda,

Çiçekler, otlar, toprak secdede,

En küçük mahlukat zikirde, insanlık ise gaflette!

YA HALIK diyor tabiat; adem ise hüsranda, azapta!

Ey incelik, lütuf sahibi EL-LATİF!

Ey kusurlardan münezzeh KUDDÜS!

EY adalet sahibi EL-ADL!

EY büyüklük sahibi EL-AZİM!

EY merhamet sahibi ER-RAHMAN!

Nereye baksam, nereye dönsem sen tecelli ettin,

Bir tek insanlıkta görmedim huşu ile yakarış,

Her şey sende yaşarken; insanlık nefsinde ölmüş!

Her yer sende iken, insanlık her yerde viran olmuş!

Bu viran şehirde, divane dünyada yalnız bırakma bizi,

UTANIYORUZ RAHMETİ GENİŞ ALLAH'IM!

Bizi bize bırakma ALLAH'ım!

BİZİ BİZE BIRAKMA!!!