FİKRÎ KÖLELİK

İşte bu buhranlı devrede, Batı medeniyetinin en mühim un­surları İslâm medeniyetine, Avrupaî hayat tarzının âdet ve ölçü-eri de Müslümanın günlük yaşayışına aktarıldı. Herşey Avrupaileşti:

Kılık kıyafet Avrupaî günlük hayat Avrupaî, hale geldi. Keza karşılıklı münasebetler, muaşeret âdâb ve usulleri Avrupaî oldu. Hatta görüşme ve tanışma usulleri, konuşma tarzı bile bu ölçülere göre ayarlandı. Müslüman cemiyeti Avrupaî bir çerçe­ve içine sokmak için çok çalışıldı.

"İlhâd" (Allahsızlık), "derinlik" (tabiatperestlik) ve (materyalizm" modası, teftişsiz ve murakabesiz, Müslüman topraklarının ner tarafına yayıldı. Avrupa'dan gelmiş olmak kayıt ve şartiyle, doğru yanlış, değerli değersiz, sağlam veya sakat her fikir ve düşünce, gayba iman edercesine, yani "vahyi münzel" gibi Kabul edildi. Umumî yerlerde veya toplantılarda bu meseleler­den bahsetmek, ilmin ölçüsü ve aydın olmanın hücceti sayıldı.

İçki, kumar, piyango, yarış, tiyatro, dans, şarkı gibi, Avru­pa'nın ne kadar müptezel ve çirkin, aşağının bayağısı âdetleri varsa el üstünde tutulmaya başlandı.
Liyakat, ahlâk, içtimaî ve iktisadî hayat, siyaset, kanun, dinî doktrin ve ibadetler dahil; bunlara bağlı bulunan her şey, tamamiyle, Avrupa menşeli fikir ve nazariyelerin tesiri altına girdi. Bu mevzularla ilgili düşünce ve araştırmalar, ancak Avrupa öl­çülerine uyduğu, onlara benzediği takdirde değer kazanıyordu.

Sanki gökten "vahy" inmişti. Avrupa'nın temsil ettiği değer­lere bu nazarla bakılmaktaydı. Sanki yapacak başka birşey yokmuş gibi Avrupa menşeli herşeye: "Semi'nâ ve ata'nâ" (duydük ve itaat ettik) deniyordu. İslâm'ın eski düşmanlarının "hoşu­na gitmez" veya onlar tarafından "itiraza uğramıştır" diye, İslâm tarihine ait şerefli vak'aları, şeriat hükümlerini, Kur'ân ve Hadiste beyan edilen prensipleri hüccet olarak kabul etmek, Müslümanlar için bir nevi utanç vesilesi olmuştu. Nüfus kâğıdı Müslümanları, şimdi bu lekeden nasıl kurtulacaklarını hesapla­makla meşguldü. Nihayet şöyle demeye başladılar:

"Efendi hazretlerine Allah ömürler versin. Biz kim, cihad kim?"

Avrupalı, "köleliğe" mi itiraz etti? İşte cevabı:

"- Esasen kölelik bizde de gayrimeşrudur."

Taaddüd-i zevcât (poligami) mi dediniz? Cevap hazırdır:

"Kur'an-ı Kerim'de bu mevzu ile ilgili âyetlerden birini men­sûh addedersiniz, olur biter."

Sakın Batılı bir insan "kadın erkek eşitliğinden" bahsetme­sin? Bizimkiler:

"Esasen bizim dinimizde kadınla erkek eşittir" derler.
Onlar "nikâh ve talâk" bahsine itirazda bulunursa, berikiler, bu defa, kanunların mahiyetini değiştirmeye kadar giden bir cür'et gösterirler.
Avrupalının "sanat" ismini verdiği "münasebetsizlik"lere İslâmiyet'in yüzde yüz karşı olduğunu duyunca derhal itirazı ba­sarlar:
"-İslâmiyet, göbek atmanın, şarkı söylemenin, resim yapma­nın, put yontma işinin eskiden beri önderidir" derler. Hatta bu hususta delil de getirirler.