Hayat alınacak derslerle dolu!

Birinci ve cok önemli ders

Okuldaki ikinci ayımda, hocamız test sorularını dağıttı. Ben okulun en iyi öğrencilerinden biriydim. Son soruya kadar soluk almadan geldim ve orada çakıldım kaldım. Son soru şöyleydi: "Her gün okulu temizleyen hademe kadının ilk adı nedir?.." Bu herhalde bir çeşit oyun olmalıydı.

Kadını yerleri silerken hemen her gün görüyordum. Uzun boylu, siyah saçlı bir kadındı. 50'lerinde falan olmalıydı. Ama adını nerden bilecektim ki!.. Son soruyu yanıtsız bırakıp kağıdı teslim ettim. Süre biterken bir öğrenci, son sorunun test sonuçlarına dahil olup olmadığını sordu. "Tabii dahil" dedi, hocamız... "İş yaşamınız boyunca insanlarla karşılaşacaksınız. Hepsi bir birinden farklı insanlar, ama hepsi sizin ilginiz ve dikkatinizi hakkeden insanlar, onlara sadece gülümsemeniz ve 'Merhaba' demeniz gerekse bile...

Bu dersi hayatım boyunca unutmadım. Hademenin adını da... Dorothy idi.

İkinci önemli ders yağmurda otostop!..

Bir gün vakit gece yarısına doğru Alabama otoyolunun kenarında duran bir zenci kadın gördüm. Bardaktan boşanırca yağan yağmura rağmen, bozulan arabasının dışında duruyor ve dikkati çekmeye çalışıyordu. Geçen her arabaya el sallıyordu. Yanında durdum. 60'lı yıllarda bir beyazın bir zenciye hem de Alabama'da yardıma kalkması pek olağan şeylerden değildi. Onu kente kadar götürdüm. Bir taksi durağına bıraktım. Ayrılırken ille de adresimi istedi verdim. Bir hafta sonra kapım çalındı. Muazzam bir konsol televizyon indiriyordu adamlar. Bir de not ekliydi, armağanda... "Geçen gece otoyolda bana yardımınıza teşekkür ederim. O korkunç yağmur sadece elbiselerimi değil, ruhumu da sırılsıklam etmişti. Kendime güvenimi yitirmek üzereydim, siz çıka geldiniz. Sizin sayenizde ölmekte olan kocamın yatağının baş ucuna zamanında ulaşmayı başardım. Biraz sonra son nefesini verdi. Tanrı bana yardım eden sizi ve başkalarına karşılık beklemeksizin yardım eden herkesi kutsasın!.. En iyi dileklerimle, Bayan Nat King Cole."

Üçüncü önemli ders size hizmet edenleri hep hatırlayın...

Bir pastanın üç otuz paraya satıldığı günlerde 10 yaşında bir çocuk pastaneye girdi. Garson kız hemen koştu... Çocuk sordu:
"Çukulatalı pasta kaç para?"
"50 cent!.." Çocuk cebinden çıkardığı bozukları saydı. Bir daha sordu:
"Peki dondurma ne kadar?"
"35 cent" dedi garson kız sabırsızlıkla, dükkanda yığınla müşteri vardı ve kız hepsine tek başına koşturuyordu. Bu çocukla daha ne kadar vakit geçirebilirdi ki? Çocuk parasını bir daha saydı ve "Bir dondurma alabilir miyim lütfen" dedi. Kız dondurmayı getirdi. Fişi tabağın kenarına koydu ve öteki masaya koştu. Çocuk dondurmasını bitirdi. Fişi kasaya ödedi. Garson kız masayı temizlemek üzere geldiğinde, gözleri doldu birden. Boş dondurma tabağının yanında çocuğun bıraktığı 15 centlik bahşiş duruyordu...

Dördüncü önemli ders yolumuzdaki engeller...

Eski zamanlarda bir kral, saraya giden yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş, kendisi de pencereye oturmuştu. Bakalım neler olacaktı? Ülkenin en zengin tüccarları, en güçlü kervancıları, saray görevlileri birer birer geldiler, sabahtan öğlene kadar hepsi kayanın etrafından dolaşıp saraya girdiler. Pek çoğu kralı yüksek sesle eleştirdi. Halkından bu kadar vergi alıyor, ama yolları temiz tutamıyordu. Sonunda bir köylü çıkageldi. Saraya meyve ve sebze getiriyordu. Sırtındaki küfeyi yere indirdi, iki eli ile kayaya sarıldı ve ıkına sıkına itmeye başladı. Sonunda kan ter içinde kaldı ama, kayayı da yolun kenarına çekti. Tam küfesini yeniden sırtına almak üzereydi ki, kayanın eski yerinde bir kesenin durduğunu gördü açtı... Kese altın doluydu. Bir de kralın notu vardı içinde... "Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir" diyordu kral. Köylü, bugün dahi pek çoğumuzun Farkında olmadığı bir ders almıştı. "Her engel, yaşam koşullarınızı daha iyileştirebilecek bir fırsattır...

Beşinci önemli ders önemli olan vermektir...

Yıllar önce hastanede çalışırken, ağır hasta bir kız getirdiler. Tek yaşam şansı beş yaşındaki kardeşinden acil kan nakli idi. Küçük oğlan aynı hastalıktan mucizevi şekilde kurtulmuş ve kanında o hastalığın mikroplarını yok eden bağışıklık oluşmuştu. Doktor durumu beş yaşındaki oğlana anlattı ve ablasına kan verip vermeyeceğini sordu. Küçük çocuk bir an duraksadı, sonra derin bir nefes aldı ve "Eğer kurtulacaksa, veririm kanımı" dedi. Kan nakli yapılırken, ablasının gözlerinin içine bakıyor ve gülümsüyordu. Kızın yanaklarına yeniden renk gelmeye başlamıştı, ama küçük çocuğun yüzü de giderek soluyordu... Gülümsemesi de yok oldu. Titreyen bir sesle doktora sordu: "Hemen mi öleceğim?.. Ufaklık, doktoru yanlış anlamıştı, ablasına vücudundaki bütün kanı verip, öleceğini düşünüyordu.

YURDAGUL ADA SEKERCI


Ne olur ellimizde ki degerlerin farkina varalim.kimseyi kücümsemeyelim, hayati ciddi alip, onunla birlikte yasayalim.


6 yorum

hayat alınacak derslerle dolu

hepsi de birbirinden güzel hikayeler.teşekkürler ellerine ve gönlüne sağlık selamlar sevgiler

16.04.2008 - rey2466

bazen muallakta kalıyorum

çok şükür elim ayağım tutuyor kimseyede muhtaç değilim ama beni muallakta bırakan helede istanbulda bu tür şeylerle çok karşılaşıyorsun.. hastanede, otobüste veya başka yerde ne yapacak olsan hep sıraya geçmen gerekli malum bizde sıraya geçiyoruz sıra tam bize doğru geliyor arkadan yaşlıca birisi gelip öne doğru giriyor şimdi tek bir sefer böyle bir şey olsa neyse derim geçerimde böyle kişiler 3-5 ile sınırlı değildi ardı arkası kesilmiyor.. şimdi buna amca-teyze sıraya geç sıra var mı desem buyur hallet ben beklerim mi desem sıraya geç demeye gönlüm el vermiyor yaşlı, buyur geç demeyede gönlüm el vermiyor yoksa kendi işimi halledemiyorum ve istanbul gibi bir yerde yer verirsen seni kullanıp eziyorlar..

25.11.2007 - asdf29

evet arkadaslar, her

evet arkadaslar, her hikayede kendimize ders payi cikarmaliyiz. illa bu hikayeleri yasadiktan sonra ders almayi beklememeliyiz.tabiki mükemmel degiliz ama bu yolu takip etmeliyiz diye düsünüyorum....en azindan elimizden geleni yapalim dimi :), zamaninizi harcayipta yorum yazdiginiz icin tesekkürler.

sevgiyle, huzurla kalin...


TEMIZ VIJDAN KADAR YUMUSAK BIR YASTIK YOKTUR!!!

22.04.2007 - celin

çok güzel anlatmışsınız..paylaşımına teşekkür !!!

güzel bir dil ve güzel bir paylaşım.emeğin için allah razı olsun kardeşim...


saygı ve sevgimle..

25.11.2007 - sela.

celin kardeş hayat heran derslerle dolu gerçekten !!

çok güzel örnekler,ve olaylar.ayrıca son cümledeki temennilerinde çok güzel..ondan dolayıda teşekkür.Allah razı olsun.
saygı ve sevgilerimle...... Allaha emanet olunuz.

22.04.2007 - sela

...

Allah(c.c) razı olsun...

22.04.2007 - nisa-57

Konular