Ne yapmalıyım?
Şuan çok darda olduğumdan size açılma gereği hissettim. Yaklaşık bir üç yıl öncesine kadar bende çevremde bulunan bilinçsiz insanlar gibiydim. Görüşlerim , fikirlerim çok farklıydı. Ancak nihayetinde dinimi gercekten öğrenmeye basladım. Birçok kötülüğü yapsamda, ALLAH'a şükürler olsun ki, çevremdeki bu kadar olumsuz etmene rağmen cinsel ilişkiye girmedim.
Çevremdekileri değiştirmeyi başaramadım belki ama ben değişmiştim. Birini sevdim. Hala çok seviyorum. Üç sene önce başladı herşey. Gayet normaldi birlikteliğimiz. Ancak şu kontrol edemediğimiz şehvet bizleri esir aldı. Yine cinsel ilişkiye girmedim ancak girmiş kadar oldum belkide. Elimle,gözümle işlediğim zinalar beni çok bunalttı. Tövbe ettim, tutamadım. Kendimden çok utandım ve utanıyorum. Bir süredir kendimizi tutabildiysekde bundan sonra ya yine günah işlersem diye daralıyorum.
İbadetlerimden eski keyfi alamaz oldum , ki "sen bu yanlışları bilen birisin. Bile bile nasıl yaptın bu hataları?" diye sordum kendime,kendimden utandım ama hep bir çıkış yolu aradım. RABBİ'min beni affedeceğine beni bu dertten kurtaracağına inandım hep.
İnanın evlenmeyi çok istiyorum. Kız arkadaşımda benimle evlenmeyi çok istiyor. Büyük veballerin altına artık girmek istemiyoruz. Ancak bunu ailelerimize teklif edemiyoruz. Çünkü hem ailemle hem onun ailesiyle kafa yapılarımız farklı. Onları bu konuda asla ikna edemeyiz. Belkide doğrudur daha okullar bitmemiştir. Aileler nasıl razı olacaktır?
Bunu aşmak için gizlice evlenmeyi düşündük. Kaynaklara başvurdum. Hanefi mezhebinde bunun olabileceğine dair ibareler vardı. Ama bazı kaynaklarda da böyle birşeyin mümkün olamayağı yazmaktaydı. En sonunda bir hocaya danıştık oda olumsuz yönde yanıt verdi. Nitekim şöylede bir durum vardı. Resmi nikah kıymadan dini nikahı kıymak kanunsuzluktu. Devletimin yasalarına karşı gelmekte asilikti, oda doğru değildi. Nitekim bu çıkış yoluda kapandı.
Kız arkadaşım hep aklımda. İnanınki ondan başkasını düşünüyor değilim. Beni bir tek o cezbediyor. Onu istiyorum. Bazen bu istekler dayanılmaz oluyor. Ama günahada girmek istemiyorum. Çareyi mastürbasyonda arıyorum. Fakat sonuçta yine huzursuzluk dizboyu..
Sizlere içimi dökmek için yazdım bunları. Canınızı sıktıysam, içinizi kararttıysam, kendimden nefret ettirdiysem af buyurun. Ama belki bana bir yol gösterebilirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum.Ancak bu rahatsızlıkla yaşamak çok zor. Belkide sevdiğime kavuşacağım ama yaptıklarımın cezasını bu fena azapla bir süre çekeceğim.. Kim bilir?
inanın kelimklere
inanın kelimklere kifayetsiz kalıyor!
şu durumda böyle bir ortamda cinsel ihtiyaçlara karşılk vermek çok zor ama imkansız değil!
tek çözüm yolu,sağlam bi inanç,güçlü bi iman
donanımlı olmak şart
değerlerimiz var
unutmayalımki ;insan dini kadar insandır
gerisi yalan
yaratılış gayemiz kulluksa daha neyin sewdasındayız ...
25.03.2007 - özlem